Muzykowo - Antonio Vivaldi
  Witaj!
  Kompozytorzy
  Ukryte strony
  => Ludwig Van Beethoven
  => Wolfgang Amadeusz Mozart
  => Jan Sebastian Bach
  => Antonio Vivaldi
  => Fryderyk Chopin
  => Giuseppe Verdi
  => Piotr Czajkowsky
  => Johann Strauss
  => Georges Bizet
  => Antonin Dvorak
  => Felix Mendelsohn-Bartholdy
  => George Gershwin
  => Georg Friedrich Handel
  => Handel-Największe dzieła
  => Ogiński Michał Kleofas
  => Penderecki Krzysztof
  Nuty
  Ankieta

Antonio Vivaldi
[edytuj]

 
Dorobek kompozytorski
Rodzaj twórczości liczba dzieł
Muzyka wokalna
pieśni
97
muzyka chóralna
38
Muzyka instrumentalna
koncerty
ponad 500
muzyka kameralna
101
Inne formy orkiestralne
26
opery
35
RAZEM
859
undefined
Antonio Vivaldi (1678-1741)

Antonio Lucio Vivaldi zwany Il Prete Rosso, co po włosku znaczy "Rudy Ksiądz" (ur. 4 marca 1678 wWenecji, zm. 28 lipca 1741 w Wiedniu) – włoski skrzypek i kompozytor.

Spis treści

 [ukryj]

Życiorys [edytuj]

Kościół w Wenecji w którym ochrzczono Vivaldiego

Antonio Vivaldi urodził się w Wenecji. Jego ojciec był początkowo cyrulikiem z zamiłowaniem muzycznym, przez co znalazł on ostatecznie zatrudnienie w orkiestrze katedry św. Marka. To od niego młody Vivaldi uczył się gry na tym instrumencie. Antonio był pierwszym z piętnaściorga dzieci Giambattisty i Camilli Calicchio. Wstąpił do seminarium i w wieku 25 lat otrzymał święcenia kapłańskie. Przyznawał się jednak do braku powołania, dlatego też przestał odprawiać msze. Plotka głosiła, że odebrano mu prawo do odprawiania mszy dyscyplinarnie, bo gdy przychodził mu do głowy w czasie mszy nowy pomysł muzyczny, biegł do zakrystii by go zapisać.

We wrześniu 1703 rozpoczął pracę jako nauczyciel gry na skrzypcach w sierocińcu dla dziewczątOspedale della Pieta, dla którego komponował do końca życia. Cotygodniowe występy zespołów zOspedale stały się z czasem jednym z ważniejszych wydarzeń artystycznych w Wenecji. Pracowali tam także m.in. G. Legrenzi, Domenico Scarlatti. W 1705 został opublikowany jego pierwszy zbiórsonat na trzy instrumenty, a cztery lata później nowa seria sonat skrzypcowych. Sonaty te odniosły duży sukces. Sukces ten ugruntował w 1711 cyklem koncertów znanych jako L'Estro Armonico. W 1713 Vivaldi napisał swoją pierwszą operę Ottone in Villa.

W roku 1718 udał się do Mantui, gdzie pozostał przez dwa lata, dyrygując muzyką świecką na dworze księcia Filipa. Po powrocie z Wenecji, w 1727 opublikował Il Cimento dell`Armonia e dell`Invenzione ze słynnym zbiorem Le quattro stagioni (Cztery pory roku), który skomponował na podstawie anonimowych sonetów (istnieje hipoteza, że to sam Vivaldi był ich autorem), z których każdy nosił nazwę jednej z pór roku. Koncerty te są jednym z wybitniejszych przykładów muzyki programowo-ilustracyjnej. Następne lata podróżował po Europie dyrygując wykonaniami swoich dzieł. W 1740 wyruszył do Wiednia, gdzie rok później zmarł na niepoznaną do końca chorobę.

Sława "Rudego Księdza" wyszła daleko poza granice Wenecji. Jego dzieła cieszyły się powodzeniem we Francji, Holandii i Włoszech.

Zapomnienie i ponowne odkrycie [edytuj]

Vivaldi niemal natychmiast po śmierci pogrążył się w niepamięci, a jeśli już pojawiało się gdzieś jego nazwisko, to tylko w charakterze anegdoty o księdzu biegającym w trakcie mszy do zakrystii by zapisać temat fugi[potrzebne źródło]. Dopiero narastające zainteresowanie muzyką J.S.Bacha, który dokonał transkrypcji na klawesyn 18 koncertów skrzypcowych Vivaldiego, kazało zwrócić uwagę badaczy na kompozytora oryginałów. Stopniowo stawało się jasne, że Vivaldi to kompozytor, którego można stawiać na równi z Haendlem i z Bachem. Odkrycie w 1926 r. "rękopisów turyńskich", czyli partytur do 140 dzieł instrumentalnych, 29 kantat, 12 oper, trzech krótszych dramatów, jednego oratorium oraz wielu fragmentów różnych utworów, dało muzykologom impuls do poszukiwań dalszych dzieł w zbiorach w całej Europie. Nieznane dzieła Vivaldiego są odnajdywane do dziś.

Twórczość [edytuj]

Największe dzieła:

  • Najpopularniejsze zbiory koncertów:
    • L'Estro Armonico (Harmoniczna inspiracja) op. 3
    • La Stravaganza op. 4
    • 12 koncertów Il Cimento dell`Armonia e dell`Invenzione (Spór między harmonią a wyobraźnią) op. 8; rozpoczyna go cykl 4 koncertówCztery pory roku,
    • La cetra op. 9
    • Sześć koncertów na flet i instrumenty smyczkowe op. 10, №3
    • Sześć koncertów na skrzypce i instrumenty smyczkowe op. 11
    • Sześć koncertów na skrzypce i instrumenty smyczkowe op. 12

Generalnie przyjmuje się, że Vivaldi skomponował około 500 koncertów instrumentalnych (liczba ta trudna jest do ustalenia, bo przypisywano mu cudze utwory, a i nie ma gwarancji, że odnaleziono i zidentyfikowano jego wszystkie):

  • ok. 350 koncertów na jeden instrument solowy oraz smyczki: najczęściej, bo ponad 230 razy na solowe skrzypce, ponadto na takie instrumenty jak: fagot, wiolonczela, obój, flet, flautino, flet prosty, viola d’amore, mandolina,
  • ok. 40 koncertów na dwa instrumenty solowe (najczęściej takie same, np. dwie trąbki lub mandoliny),
  • ponad 30 koncertów z trzema lub więcej instrumentami solowymi, w tym z instrumentami tak rzadkimi w roli solowej jak kotły,
  • ok. 60 koncertów bez instrumentu solowego, przypominających sinfonię, lecz nazwanych „koncert”.[1]

 

  • Muzyka sakralna
    • Gloria na instrumenty solowe, chór i orkiestrę
    • Juditha triumphans, na instrumenty solowe, chór i orkiestrę

Większość kompozycji Vivaldiego odkryto w latach 30. XX wieku , a ich katalog tematyczny opracował Peter Ryom

  1. ↑ D. Gwizdalanka, Historia muzyki 2, Kraków 2006, s. 54.

.

Zobacz też 

[edytuj]

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
Antonio Vivaldi

 
Właśnie Ty to nasz 1452 odwiedzający (3243 wejścia)
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja